Badanie, prowadzone przez prof. Güntera Embergera z Instytutu Nauk o Transporcie, dotyczyło istniejących środków transportu, takich jak chodzenie pieszo, wraz z futurystycznymi koncepcjami, takimi jak hiperloopy i transport dronami. Zespół badawczy doszedł do wniosku, że najbardziej obiecującym rozwiązaniem jest połączenie aktywnej mobilności (chodzenie pieszo i jazda na rowerze) z transportem publicznym.
Zmiany klimatu napędzające ramy
Günter Emberger uważa, że nasze zachowania związane z mobilnością ulegną fundamentalnym zmianom w nadchodzących dziesięcioleciach. Zmiany te będą napędzane albo przez wspólne wysiłki na rzecz ograniczenia globalnego ocieplenia do poziomu poniżej 2°C, co zaowocuje znaczącymi środkami ("zmiana przez projekt"), albo przez czynniki zewnętrzne, takie jak ekstremalne zjawiska pogodowe, globalna migracja oraz wstrząsy społeczne i polityczne, które uniemożliwiają utrzymanie status quo ("zmiana przez katastrofę").
Aby osiągnąć swoje cele klimatyczne, Austria musi zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych z transportu o około 30% do 2030 r. w porównaniu do 2017 r. Ponadto do 2040 r. sektor transportu ma stać się neutralny dla klimatu.
Według austriackiej minister ds. ochrony klimatu, Leonore Gewessler, osiągnięcie mobilności przyjaznej dla klimatu wymaga wspólnego wysiłku rządu, władz lokalnych i społeczeństwa. Decyzje polityczne mogą sprawić, że zrównoważona mobilność stanie się preferowanym, przystępnym cenowo, wygodnym i bezpiecznym wyborem dla ludzi. Pozytywne sygnały obejmują rosnącą sprzedaż rowerów w porównaniu do samochodów w Austrii oraz rosnące wykorzystanie pojazdów elektrycznych. Jednak na drodze do zrównoważonej mobilności jest jeszcze długa droga.
Znane środki transportu wiodą prym
Dyrektor generalny ÖBB Andreas Matthä wyjaśnia, że Austria jest w trakcie renesansu kolei, a automatyzacja, cyfryzacja i sztuczna inteligencja otwierają nowe perspektywy. Kolej osiągnęła już lepsze wyniki niż samochód na trasie zachodniej, a w nadchodzących latach oczekuje się podobnego sukcesu na trasie południowej. Multimodalne węzły transportowe są opracowywane w celu pokonania ostatniej mili dzięki współdzieleniu samochodów, rowerów i hulajnóg elektrycznych lub opcjom mobilności na żądanie, tworząc neutralną dla klimatu i przyszłościową mobilność dla wszystkich.
Samochody, niezależnie od ich układu napędowego, otrzymały słabe oceny ze względu na wysokie zużycie energii, zużycie gruntów i koszty. To samo dotyczy samolotów, a nowe technologie, takie jak drony i hiperpętle, otrzymują jeszcze bardziej negatywne oceny.
Siła ludzka i transport publiczny
Z tej perspektywy, przyszły system mobilności powinien przede wszystkim składać się z połączenia masowego transportu kolejowego na średnich i długich dystansach oraz ruchu pieszego i rowerowego na krótkich dystansach. Według Güntera Embergera takie połączenie jest jedynym sposobem na zaspokojenie globalnych potrzeb ludzi w zakresie mobilności w sposób przyjazny dla klimatu, efektywny pod względem zasobów i sprawiedliwy społecznie. Argumentuje on, że sukces obecnych systemów transportu samochodowego i lotniczego wynika w dużej mierze z dziesięcioleci wsparcia politycznego, które przeniosło ich koszty zewnętrzne na społeczeństwo. Jednak w obliczu zbliżającej się katastrofy klimatycznej ten zanieczyszczający i niesprawiedliwy społecznie system nie jest już zrównoważony.
Chociaż przewidywanie mobilności za 100 lat jest niemożliwe i niepraktyczne, zespół badawczy ma na celu wykazanie, że istnieją znaczące i zrównoważone scenariusze. Obowiązkiem decydentów jest proaktywne kształtowanie przyszłości mobilności we współpracy ze społeczeństwem, przewidywanie pozytywnych scenariuszy na przyszłość i wdrażanie odpowiednich środków.
